سر هر قبری صلیبی میگذارند تا نشانگر آن قبر باشد

منهم بر گردنت  صلیبی می آویزم

تا همه بدانند که گورستان عشق من قلب توست

اولی: چند سالته؟

دومی: 18 سال.

اولی: خاک بر سرت هم سن و سال های تو 30سالشونه!

می دونستی اشک گاهی از لبخند با ارزش تره؟

چون لبخند رو به هر کسی میتونی هدیه کنی

اما اشک رو فقط برای کسی می ریزی که نمی خوای از دستش بدی

نگاهت همچون باران است و قلبم همچون کویر...

و

می دانی که کویر بدون باران زنده است... پس برو بمیر!

یک بچه کوچیک بداخلاقی بود. پدرش به او یک کیسه پر از میخ و یک چکش داد و گفت هر وقت عصبانی شدی، یک میخ به دیوار روبرو بکوب.

روز اول پسرک مجبور شد  37  میخ به دیوار روبرو بکوبد. در روزها و هفته ها ی بعد که پسرک توانست خلق و خوی خود را کنترل کند و کمتر عصبانی شود، تعداد میخهایی که به دیوار کوفته بود رفته رفته کمتر شد. پسرک متوجه شد که آسانتر آنست که عصبانی شدن خودش را کنترل کند تا آنکه میخها را در دیوار سخت بکوبد.

بالأخره به این ترتیب روزی رسید که پسرک دیگر عادت عصبانی شدن را ترک کرده بود و موضوع را به پدرش یادآوری کرد. پدر به او پیشنهاد کرد که حالا به ازاء هر روزی که عصبانی نشود، یکی از میخهایی را که در طول مدت گذشته به دیوار کوبیده بوده است را از دیوار بیرون بکشد.

روزها گذشت تا بالأخره یک روز پسر جوان به پدرش روکرد و گفت همه میخها را از دیوار درآورده است. پدر، دست پسرش را گرفت و به آن طرف دیواری که میخها بر روی آن کوبیده شده و سپس درآورده بود، برد. پدر رو به پسر کرد و گفت: "دستت درد نکند، کار خوبی انجام دادی ولی به سوراخهایی که در دیوار به وجود آورده ای نگاه کن !! این دیوار دیگر هیچوقت دیوار قبلی نخواهد بود. پسرم وقتی تو در حال عصبانیت چیزی را می گوئی مانند میخی است که بر دیوار دل طرف مقابل می کوبی. تو می توانی چاقوئی را به شخصی بزنی و آن را درآوری، مهم نیست تو چند مرتبه به شخص روبرو خواهی گفت معذرت می خواهم که آن کار را کرده ام، زخم چاقو کماکان بر بدن شخص روبرو خواهد ماند. یک زخم فیزیکی به همان بدی یک زخم شفاهی است. دوست ها واقعاً جواهر های کمیابی هستند، آنها می توانند تو را بخندانند و تو را تشویق به دستیابی به موفقیت نمایند. آنها گوش جان به تو می سپارند و انتظار احترام متقابل دارند و آنها همیشه مایل هستند قلبشان را به روی ما بگشایند."

10

9

8

7

6

5

4

3

2

1

دینگ دینگ، طبقه همکف!

مثل شقایق زندگی کن ، کوتاه اما زیبا!

مثل پرستو ، فصلی کوچ کن ، اما هدفمند!

مثل پروانه بمیر ، دردناک اما با عشق!

مثل خر عرعر کن ، بلند اما شمرده و خوانا!

هرگز یادم نمیره لحظه های با تو بودن را

هرگز یادم نمیره لحظه ای که لب روی لب هام میگذاشتی

و به من طراوت می بخشیدی

هرگز لحظه هایی که تو رو زیر آب می بردم و باهات آب بازی می کردم یادم نمیره

هرگز از خاطرم نمیری لیوانه شکسته‌ی من

آخه چرا شکستی؟؟؟

از خدا میخوام موانع رو از سر راهت برداره...

.
.
.
آخه خر نمی تونه مثله اسب از روی موانع بپره!

نمی دانم تا کدامین طلوع خواهم ماند

و در کدامین غروب خواهم رفت

اما دوست دارم تا آخرین لحظه ی بودنم

تورا . . . . . سرکار بذارم